Intro Het duister van de nacht Fragmenten De 'hardboiled detective' contact - eBook

Ik wierp een laatste blik op de man. Hij hield zijn gekneusde hand vast met de andere en kreunde monotoon als een lege wijnfles in de wind. Er liepen straaltjes bloed over zijn gezicht. Ze vormden een interessant patroon met de littekens.

Uit het Jurierapport bij de nominatie voor de Schaduwprijs: Een hard-boiled detectiveroman à la Raymond Chandler. Vol vaart, met zelfspot en onderkoelde humor. Een doorlezer.

Het Duister van de Nacht was geselecteerd voor de tiplijst voor de Diamanten Kogel, de jaarlijkse prijs van Het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs voor het beste, 'spannende' oorspronkelijk Nederlandstalige boek.

Ik baande me een weg door de chaos van de Ferdinand Bolstraat. Als iets Amsterdam kan typeren is het deze straat. Auto's half op de stoep geparkeerd, anderen midden op de weg, al dan niet met knipperlichten aan. Auto's die er omheen rijden alsof het normaal is. Fietsers die, vaak scheldend, tussen en om de auto's slalommen. Voetgangers die oversteken alsof ze onsterfelijk zijn. De stoep hier en daar opgebroken en bezaaid met vuilniszakken, sommigen nog heel. De stank van vuilnis en uitlaatgassen en het alom aanwezige gedreun van muziek uit winkels en auto's, nu en dan overstemd door het geknars en gepiep van een ongeduldig bellende tram.